Tekst 2 z 2 ze zbioru: Człowiek
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2011-10-03 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2607 |
Krótki wierszyk
Jak kwiatek
Krótki wierszyk
O wszystkim
Przyjaźń jak kwiatek
Który można łatwo zniszczyć
Chwila nieuwagi i już będzie po wszystkim
Miłość jak kwiatek
Który może zwiędnąć długo nie podlewany
Rodzina jak kwiatki
Które wiatr rozrzuca po całym świecie
Koledzy jak kwiatki
Które są zrywane i porzucane
Ludzie jak kwiatki
Które choć tak blisko siebie
Nie znają siebie wcale
Wszystko jest jak te kwiaty
Rozsiane na łące
Tak łatwo można je zniszczyć
Parę kropel wody, wybuchy i wichry
I co na końcu zostanie?
Pustka, dym i dziura na naszej łące
oceny: dobre / dobre
W wierszu tym jest wyjątkowo mało poezji. Dla mnie to zwykła opowiastka z ciągłym powtarzaniem zwrotu "jak", jakby miało ono magiczną moc tworzenia poezji. Ma ono prawdopodobnie służyć porównaniu. Ale czy zawsze zasadnie? "Krótki wierszyk jak kwiatek" - nie bardzo rozumiem, w jakim sensie ten kwiatek jest krótki; chyba że jest to tak poetycko wysublimowana przenośnia, której pojąć nie potrafię. Ale chyba nie, gdyż innych dostępnych środków poetyckich w tym wierszu nie dostrzegłem. I dlatego moja ocena jest diametralnie odmienna od tej powyższej.