Symfonia

Początek był cichy, tak często w symfonii,

Lekuchny, bezszumny, powiewny,

Jak wietrzyk wiosenny co szumem  śpiewnym

Rozpoczął swe pierwsze spacery.

Przygodni przechodnie nic nie dostrzegali,

Co dzieje się u nas w podwórku,

Lecz wicher potężny już szalał w oddali

Jak brytan więziony na sznurku.

A śpiewna symfonia kroczyła grave,

Largo, wzniośle i maestoso,

Nie widząc przeszkód raniących stopy

Obmywane rosą.

Przeciw wichrom i burzom,

Przeciw całem światu,

Aby dalej, aby do przodu,

Con fuoco, agitato.

I tak się rozpoczął finał symfonii,

Wesoło, a jednak mesto,

Gdyż było wiadomo, że wszystko przeminie,

Odejdzie od nas daleko.

Lecz po co wybiegać myślami do przodu,

Gdy tyle tu piękna, uroku,

Gdy Ty mi dostarczasz słodyczy i miodu

W Twych ustach i w Twoim wzroku.

I słyszę Twe słowa piękne niesłychanie,

Jak mówisz do mnie cichutko,

Contabile, marcato - cóż kochanie?

Ja jestem przy Tobie bliziutko.

I forte, i piano, i fortissimo,

Twe piękne imię sforzando.

I tak się zaczęło, i poszło za kraty,

Vivace, lecz mesto.

Dlaczego tu nie ma fermaty?

agitato - burzliwie, gwałtownie

contabile - śpiewnie

con fuoco - ogniście, z temperamentem

fermata - dowolne przedłużenie czasu trwania

forte - głośno, silnie, mocno

fortissimo - bardzo głośno

grave - ciężko, powaznie

largo - bardzo powoli, szeroko

maestoso - uroczyście, majestatycznie

marcato - z naciskiem, akcentując

mesto - smutno, żałośnie

piano - cicho, delikatnie

sforzando - nasilając, akcentując

vivace - żywo, z temperamentem