Jeszcze tylko styczeń potem kwiecień i już wiosna...

Piękne i subtelne...
Nie zmieniając oceny, zasugeruję malutką zmianę w ostatniej strofie - "Pragnienia" na "Pragnę" lub "Słucham". Rytm się utrzyma (ta sama liczba zgłosek).

Zanim przeczytałem to, co napisał Hardy, o tym samym pomyślałem. Mam na uwadze ostatni wers, podobnie jak Hardy, mimo że napisał o ostatniej strofie.

Optymisto, Hardy i Janko,

dziękuję za komentarze i oceny :)

Tak, istotnie ostatni wers wymaga korekty, ale "Pragnienie" wołałabym zastąpić "Pragnąc". Teraz napisałabym inaczej:

Cisza w zimowym lesie,
echa kroków nie słychać.
Szukam śladów tęsknoty,
pragnąc śpiewu słowika.

Jeszcze raz, dziękuję Panom :)

Śliczna miniaturka.
Też jestem za zmianą "pragnienia" na "pragnę" lub "słucham" (lub podobnie).

Lilly, dziękuję za komentarz i ocenę :)

Ps. w jednym czasie pisałyśmy swoje komentarze i pewnie mój (z korektą tej miniaturki) nie był jeszcze opublikowany, kiedy wysyłałaś swój :)

Podoba mi się wersja poprawiona.

Widzę, że stawiasz klasyczne kroczki. To dobrze dla równowagi na Publixo :)

Miniaturka OK, ale nic poza tym.

Piórko, zwrot "Szukam śladów tęsknoty, pragnąc śpiewu słowika" znaczy dla mnie, że znalezienie śladów tęsknoty jest potrzebne do posłuchania śpiewu. Czy o to chodziło?
Za pierwszym razem odebrałem to równorzędnie - że chcesz odnaleźć ślady tęsknoty i jednocześnie posłuchać śpiewu słowika.

Krozcak, Martinie i Hardy, dziękuję :)

Martinie,
wolę pisać fraszki. Satyra zawsze się jakoś obroni. Bo trudno napisać miniaturę i do tego bardzo dobrą.
Dlatego, na przykład, haiku są takie cenne, ponieważ w maleńkiej ilości słów i sylab zawierają nawet głębokie przesłanie filozoficzne :)

Hardy,
w sumie mój zamysł to - pragnienie śpiewu słowika jako tęsknota w jakichś śladach :D