LITERACKI BEŁKOT

mówią nie szybuj otłuszczone lotki

śmieszna rozpiętość zamiast szponów macki

nie trudź z uporem zachrypłej papugi

komu potrzebny bełkot literacki

wycie do słońca ujadanie nocą

chrupot poroża gęganie wydmuszek

kogo obchodzi kocia filozofia

jazgot sumienia permanentne muszę!

zdolni świętują nieczytelnym światłem

bolą źrenice uwiera rogówka

kitel się mleczną aleją rozlewa

szelest rękawów straszy – odwykówka?

na chwiejnych wersach potyka się dusza

toń przezroczysta dno zachęca – płynąć?

doradź Franciszku? twierdzą żem zbyt ciężki!

Wiem! zaczepiłeś o niebo czupryną