Chrissie - tytuł, tytuł jest nieodłączny.
Na razie je spełniam :)

Marzenia się spełniają, ale trzeba im bardzo pomagać :)

zaśpiewać:
"Ech, życie! Kocham cię w zachwycie"

a u kresu każdy będzie mógł powiedzieć, że mu dobrze z nim było :)

Ładna miniaturka :)

Hardy, widzę, że jesteś dalekosiężnym optymistą, by nie powiedzieć, że perspektywicznym dalekowidzem. Masz zatem swój plan zagospodarowania czasowo-przestrzennego. I dobrze.

Tak już jest z marzeniami, Piórko, trzeba im pomagać. A wtedy jest szansa, że powiesz - dobrze mi było :)

Janko, jestem z urodzenia optymistą. Nigdy nie ma tak źle, żeby nie można było się odbić. Tylko pesymiści trafiają na metr mułu, optymiści zawsze odbiją się od twardego. Życie jest jedno, drugiego nie dadzą. Ważne, aby kiedyś można było spojrzeć w lustro, jak napisał Chriss.

taak, wszyscy by tak chcieli, nie wszystkim będzie dane, z różnych powodów, niekoniecznie z własnej winy.

stoję i patrzę do lustra
a tam tylko tafla - pusta

bywa i tak
sam

Przetrę lustra taflę...
może się nie żachnę...

Najważniejsze, to lubić siebie.

Już kiedyś na ten temat pisała Maria Pawlikowska-Jasnorzewska :P

"Przetrę lustra taflę...
może się nie żachnę..."
:)

jeśli nie chcesz być żachnięty,
wiersz cię zrobi wniebowziętym.
odwróć szkłem do ściany lustro
i zanotuj tam, gdzie pusto.

;) pzdr.
sam

Befano, tyle pokoleń już było
przed nami,
że gdyby tak dobrze poszukać,
to wszyscy jesteśmy w poezji
epigonami.

Samie, byleby było co notować...
by się ze wstydu
przed pustym nie schować.
;)

Medicus, nie wiem czemu, ale mam nie mniemanie, a przekonanie, że... spokojnie kiedyś przetrzesz lustra taflę :)

puste zawsze ktoś zapisze
pustkę tworzą puste nisze
gdy tę pustkę zapiszemy
w lustrze siebie odnajdziemy

Hardy :) niewiele nam tej pustki zostało.
sam