`Nikt nam pomnika nie postawi`

Nikt nam pomnika nie postawi

Bo czyny nasz zbyt skromne

Trud nam dłonie zafarbował

Los nam blizny pozostawiał

Nikt nam pomnika nie postawi

Kiedy mijały nas marzenia

Pędziliśmy jak ptak wiatrem niesiony

Omijając swe przeszkody

Zostawieni sami na pustyni obaw

Trwaliśmy w walce codzienności

Łapiąc swym oddechem zatrute powietrze

Palące w płucach trudy dnia

Nikt nam pomnika nie postawi