czy mamy czas - Publixo

tak spokojnie
powiedziane
o kochaniu
umieraniu

Droga atram,

klasyczna poezja plus uroda, to niezwykła symbioza, czarująca symbioza, ale i niebezpieczna :) Dzięki, że nie muszę się domyślać, jak wygląda osóbka, które biega po moich rymowanych łąkach :)

Rozejrzyj się dokoła, posmakuj, a odnajdziesz blaski i cienie ludzkich osobowości. Niezwykle różnorodna to mieszanka, wybuchowa, ale zdolna do tworzenia piękna.

Wracając do wiersza, podoba mi się. Przy takiej poezji odpoczywam, przy poezji dla przeciętnego Maliniaka. Na Maliniaka natkniesz się w kolejnych wędrówkach, wówczas zrozumiesz, co miałem na myśli.

Cieszę się na więcej :)

Serdeczności

Bardzo mi się podoba. Jest rym, jest rytm, jest utrzymanie długości wersów, jest średniówka... a więc to, co lubię. Jest też głębokie przesłanie.

Za Martinem :))) A awatarek prześliczny :)))

Bardzo serdecznie :)))

Cóż tutaj można dodać? Podpisuję się oburącz pod tym, co napisał Hardy.

tak jest urokliwie :)

Dziękuję za zaproszenie do wysłuchania Twojego wiersza. Nie bardzo wiem, jak powiedzieć, nie używając słów po wielokroć potarzanych...
Nie pasujesz do tego świata, i nie bardzo wiem, jak się w nim odnajdujesz. Ale widzę, i słyszę, że Twój azyl to pamięć do słowa i dźwięku. Dla mnie wybrano inaczej - wrażliwość na słowa i kształt. Nigdy nie odważyłbym się śpiewać. Słuchając jak śpiewasz, mając przed oczyma Twój tekst... Proszę wybaczyć - nie jest to zwykłe, wyświechtane DZIĘKUJĘ.
:)

To wszystko prawda co powiedziałeś, niestety muszę się odnajdywać. Wracam, choć nie zawsze mam ochotę ale mój świat jest bardzo podzielony na ziemię i niebo . Muszę być wszędzie, ponieważ kocham i tu i tam. A to co powiedzialam, to najprawdziwsza prawda . Pozdrawiam bardzo ciepło, dziękując za posłuchanie :) :)

Współczesna "Pieśń Solweigi" :)))

Nadal serdecznie :)))

Czytam w wierszu:

(...)
czy w tej pustce, gdzie zdążamy
będzie miejsce dla miłości (...)

choć nikt nazwać jej nie umie zbudowana jest z miłości (koniec cytatu), dodam, że mi coś tu "iskrzy". I jeszcze jedno, faktycznie (cytuję): pozostają po nas słowa

kilka gestów, garstka marzeń

kiedyś nazbyt spowszedniałe

najcudniejsze dziś pejzaże, ? (Koniec cytatu),

a może smutne buty, przepocone podkoszulki ... Szokuje mnie ponad to : "odnajdziemy się w nicości" oraz " do niebytu mroczną drogą ".
Dlaczego szokuje? Nie uważam miłość za niebyt i nicość, po prostu.

Wokalna część utworu dyskretnie i przyjemnie wpada w ucho i ścieli się błogo w duszy, muzycznie natomiast uważam może nieskromnie, że można by wpleść nieco więcej ekspresji i odejść od dźwiękowej melancholii. Przede wszystkim jednak gratuluję i dziękuję za utwór i wykonanie.

Tekst interpretacja i ten głos -
No no no - pięknie.

.......wysłuchałem..........

Z przyjemnością wracam - a czasami polecam znajomym - że -jak to wartościowe jest środowisko Publixo . Pozdrawiam ciepło za ciepłe klimaty .

Pięknie dziękuję za posłuchanie i czytanie :) Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie:)

czytam i czytam i nie mogę się oderwać:) po prostu świetne. Ja człowiek który oprócz dźwigania ciężarów i sportów walki, lubi jeszcze pisać potrafiłem się na tym wzruszyć. Głęboki, refleksyjny, znakomity:)

Author	atram
Genre	poetry
Form	poem / poetic tale
Date added	2015-06-09
Linguistic correctness
Text quality
Views	3388