beze mnie świat

też będzie się kręcił,

może nawet  

lepiej niż ze mną.

jednak cała

moja przyjemność

jest w tym,

i to mnie dopiero kręci,

że niektórzy na to

(jak na zbawienie swoje)

tylko czekają

i nie mogą się doczekać.

a czy to jest,

czy nie jest paradoksem,

na co czekać

na to, co i tak będzie