`Znikąd do nikąd`

Którym jesteś swoim rano

nie na własne życzenie

Przepełnieni kimś innym

mimo wszystko czujemy się dobrze

z przyczyn obiektywnych

nieobiektywni

Rano pożywiasz się innymi

(choć to wciąz inna definicja jedzenia)

a cierpliwe czekanie

nie regeneruje

Rano utkwiło w zębach jak kęs

Nie ma czym przefarbować brzasku

nawet kiedy je się bezszelestnie

o bezlitosnej porze zastanowienia nad sobą

Kim jesteś

skoro życie to mieszanina

słodkiego spokoju z goryczką na języku

(język jak zwykle nie dojada

a chciało by się

aby wreszcie posmakował)

Język rano ma cięty język

ma kolejny mroczny rozkraj

i zbyt zimną kalkulację

iluzji wolnej woli

Nasza pewność rozprasza się

w mylnej (nie) pewności

że nie ma i nie będzie

żadnego później

Ranek owinie nas w swoja stronę

omota całym sobą

Część istnienia

jest gdzie indziej niż teraz

i żadnych rozterek

że może to być ostatni raz

Poznań, 22.09.2015