Ależ, ależ, nie szukam, nie poszukuję, szum jest zbędny, a miejsce ciche w istocie.
Raczej myślałam, że nie ma tutaj nikogo, że zagubiłam się, pomyliłam drzwi. Piszę, kiedy jestem znużona innym rodzajem pracy. Nie zabiegam o aplauz żadnego rodzaju.
Miło, że autor popełnił był formę z moim nickiem, i tylko tyle zapewne wiedział o moich motywacjach.
Pozdrawiam ze stosownym ciepłem.
Sara.

Jedyna sprawiedliwość w całym tym dookoła nas castingu: każdy ma swoje ściśle odmierzone 5 minut, a potem wszyscy na aut.