smaruję maścią miłość

piecze od niewiadomych

myśli zwykle nie mają

orientacji w gąszczu bodźców

szklane przebłyski chęci

nie wyostrzają pragnienia

nie rozmywają ostrych krawędzi

gdzie strzępi się wiara

sucha dłoń podpiera ciszę

za ciężka prawda dla płuc

sumienia obraz chcą mieć kryształu

rachunek zapłaci rozum

z oczu popłynie zagubiony

promień z echa pamiętliwych żył

bardziej o rumianych policzkach

o ile mniej zabitych słów

2015.11.18 (ndr.)