Jam jest Bóg-odezwał się głos do małej Zofii.

-Ty?Ale ja cię nie widzę,więc nie mogę cię słyszeć.-Odezwala się Zofia.

To do kogo mówisz Zofio?Pomyśl.

Zofia podapała się po swojej małej głowie

-Sama nie wiem.

To ja cie teraz powiem-Skoro cię ulepiłem na podobieństwo człowieka,to mogę cię zmienić w co chcę,i tak też uczynię.Bedziesz moją małą dziewczynką,którą poprowadzę za rękę.

-Dobrze-odparła Zofia.

Jest jeden warunek,aby to wszystko mogło się wydarzyć.

-Jaki?-spytała wówczas mała dziewczynka.Taki,że nawet jeśli mnie nie widzisz,to musisz we mnie uwierzyć,w moje słowo.

-Acha?-Zofia zamyśliła się i nie wiedziała co odpowiedzieć,ponieważ uwierzyła tylko w słowo.

Jam jest SŁOWEM.

Dobrze-odpowiedziała Zofia,sama nie wiedziała do kogo.

Przyjdą ci,którzy będą chceili cię zabić,a wówczas zamienię cię w robaka,Ty przeżyjesz,a oni zginą.Zapamiętaj,człowiek który jest kowalem swojego losu,musi znać się na kowalstwie I WIDZIEĆ ETAP KOŃCOWY SWOJEGO DZIEŁA.

Zofia pomyślała,że na kowalstwie się nie zna,a skoro tak jak mówi Bóg,on ulepił ją z gliny,to ona chociaz nie wie kim jest będzie tym kim będzie.

Bóg się odezwał-na twojej drodze pojawią się ci,którzy będą chcieli zajać twoje miejsce,i nie będą mogli go zająć,poniewaz to ty jesteś ta,którą ja osobiscie wybrałem.Pojawi się też klamstwo,które będzie wielkie,i szyte na miarę człowieka,w ktore ty przeze mnie nie uwierzysz,bom jest PRAWDĄ.

Zgadzasz sie na moją opiekę i rękę?

-Zofia pomyślała,że skoro Bóg jest słowem,to sie zgadza.

-Tak-odpowiedziała.

Bóg się uśmiechnął i powiedzial -A teraz zamknij oczy,bo kiedy je otworzysz,nie zobaczysz nic oprócz otaczającego cię swiata.Jam jest jeden,a ty możesz cierpieć za miliony,ale możesz nie cierpieć,ponieważ przetrwasz Armagedon w postaci robaka zatopionego w skale.Wybieraj,i zapominaj o krzywdach.

Zofia obudziła się z przeświadczeniem,że to był sen,jak wiele innych.