Text 7 of 4 from volume: Virtual Reality Show
Author | |
Genre | poetry |
Form | blank verse |
Date added | 2016-01-14 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1582 |
Wszystko, co wokół widzimy
Jest tylko pyłem Wszechświata.
Nie dostrzegamy atomu,
Nas nie czują obce byty.
Nieprzebyta pustka próżni
Wciąga ludzi marzycieli,
Szukają gdzieś bratniej duszy,
Skazani na katastrofę.
Słońce w końcu i tak zgaśnie.
Zostaną tylko marzenia,
Krążące w pustej przestrzeni.
ratings: perfect / very good
milion świetlnych lat jazdy
od człowieka do człowieka
do człowieka
droga równie daleka..." z piosenki Jerzego Gerta, to po pierwsze;
Po drugie: "Kto wierzy nigdy nie jest sam" Benedykt XVI;
Po trzecie, bardzo stare oraz obiegowe przysłowie:
"Kiedy Pan Bóg chce kogoś ukarać, to odbiera mu rozum; gdy pomóc: wysyła na pomoc innego człowieka."
Serdecznie :)))
ratings: perfect / excellent
(patrz 3. wers od końca)
Nawet wiemy, kiedy to się wydarzy. Za ok. 5-6 miliardów lat. To ogromna przestrzeń czasu (vide tytuł wiersza).
Nie dostrzegamy atomów,
Nas nie czują obce byty.
Istny kosmos i virtual reality show (patrz nagłówek cyklu). Zawieszeni między surrealem, science fiction a absurdami jak w stanie nieważkości - dajemy radę!