Stoję na urwiska krawędzi

W oddali widzę drzewo,

Którego liście na wietrze się unoszą

Mieniąc się żółcią i czerwienią.

Widzę jak płynie czas,

Jak dni kolejne mijają

Codziennie siedząc tu

I obserwując wszystko z oddali.

Szum fal na błękitnym oceanie,

Szelest liści przez ciepły wiatr poruszanych,

Ziemia skąpana w blasku zachodzącego słońca,

Cudowna muzyka przez naturę tworzona.

Wszystko to przypomina mi wspaniały Raj,

Raj, który istnieje tylko w moich myślach.

Tam niegdyś narodziłem się w blasku słońca

I tam kiedyś spocznę żegnany przez wspaniałą Matkę.

Kto uroni za mnie choć jedną łzę?

Kto zaśpiewa mi ostatnią pieśń?

Kto zaopiekuje się mym wspaniałym Rajem?

Co się stanie z mym ukochanym Światem?

Jedno jest mi teraz wiadome.

Ten Raj jest moim ostatnim Domem.

Smutek mój w kolejnych wersach opisuję,

Z wiedzą, której ujawnić nie mogę.

I me ciało w ostatnią drogę wyruszy

W łodzi przystrojonej wonnymi liliami.

Sylfy poniosą mnie na Wieczności Wody.

Na Zachód się udam, do Abydos,

Gdzie na wieki pozostanę.