Wieczór

cisza

cicho

jest cisza

buduje się nastrój

ciemno cicho i spokojnie

maluje pejzaże moich myśli

obrazy bezkształtu

niekiedy nagie i bez sensu

a jednak moje

I znów wieczór

kładę się rozmyślam

kreuję nowy świat

tworzę nowe krainy

wtedy wszystko ma swój czas

cisza we mnie

cicho ciszej

Nietoperze wspomnień szumią

czarnymi skrzydłami

a ja znów płonę

znów kocham

na nowo

obudzona zastygam w bezruchu

I znów wieczór

a przy mnie jesteś Ty

Ale Ty jesteś inny

Nie tamten

Tylko Ty

Na zawsze i na nigdy

na życie które bywa pustką

na śmierć która bywa wybawieniem

Nie tego wieczora pragnęłam

lecz tamtej poezji

nuty finezji i odrobiny roszkoszy

wieczór

cisza

cicho

cisza zastygła