Uważne myślące oko nie tylko wierzy, ale i rozumie.

Jak nie oddzielić obrazu /na siatkówce/ od tego, CO JEST??

Życie i śmierć

(patrz tytuł)

są częścią jednego /i tego samego!/ biologicznego procesu.

Kwiaty są po to, by wydać na świat owoce - i obumrzeć. "Zamrożone" zastygłe na amen w swoim pięknie byłyby nie ucieleśnieniem życia, a śmierci.

Dlaczego martwa natura /w malarstwie/ jest właśnie m a r t w a, chociażby to były same słoneczniki czy irysy van Gogha??

Nieśmiertelne naiwne oczekiwanie człowieka, żeby wszystko było

jak zawsze
jak za dawnych młodych lat
po staremu
"jak zawsze"
jak na obrazku
jak na fotografii

jest niezgodą na dynamikę zmian w cyklu życia. Nie chcemy żadnych cholernych zmian, dojrzewania, starzenia się - i śmierci.

"Carpe diem! Chwilo, trwaj, bo jesteś piękna!" - wołali epikurejczycy, a wraz z nimi XIX wieczny marzyciel Goethe i "dzieci -kwiaty" lat 60-tych XX stulecia.

Piękna liryka filozoficzna