Trochę pokory - Publixo

No ciekawe - ale wyciszyłbym nieco .

Hmm, sam przekaz warty zastanowienia, ale nad stroną warsztatową bym trochę popracował. Jeśli można coś zasugerować, to przede wszystkim, żeby rymy były bardziej urozmaicone, bo tu dość sporo gramatycznych, a one moim zdaniem psują efekt. Może warto by było spróbiwać napisać ten wiersz jeszcze raz? Pozdrawiam.

Zgadzam się, że tekst byłby bardziej ciekawy literacko, gdyby na nim jeszcze popracować.

Niczego nie poprawiaj ;) Autorem ma prawo zatrząść cholera ;)

Bardzo serdecznie :-D

Jak zwykle, gdy jeden coś już uczyni, pojawiają się pomocnicy, ale (znając życie),jak odróżnić pomocnika od szkodnika?

Kto lepszy, ten szybko do mety,
Tam was czekają stare kotlety.
Udławcie się nimi, dostańcie sraczki!
Jeszcze wam mało po kiblach tułaczki?

(cytat z pamięci - patrz przedostatnia strofa)

Odgrzewane na mecie kotlety są takie ekscytujące,

dlatego nikogo niczego nie uczą.

Na nasze zepsute Zachodem żołądki nie ma to jak trawka, kawka, dragi, "sucha deska" oraz kfc & mc donald! Yyyaaaah!

Pokora był jeden: Wojciech

Nikt wam nie da nauczki,
Błędów ci nie wskaże.
Naucz się tylko sztuczki -
Pokorą się ona okaże.

(końcowe wersy - j.w.)

Tej pokory uczy nas Chrystus już 2 z kawałem tysiąclecia.

Z jakim skutkiem, czas pokazuje

Author	Pietras84
Genre	poetry
Form	blank verse
Date added	2016-12-27
Linguistic correctness
Text quality
Views	1627