od świtu po schyłek tańczę

w rytm uderzeń bębna

zgodnie z ruchem wskazówek

krążę wokół ciebie i ogniska

coraz bardziej czując przyciąganie mroku

arytmia myli kroki

biorę głęboki oddech smakując kurz

żar wlewa się do środka

lecz już nie jestem ogniem

jestem węglem