Nasz Trójwymiar

Być może naturą Ludzkiego bytu

jest ostrze kąta trójściennego

trójwymiarowej Przestrzeni,

ale... nie w inercji, a tego ostrza strzale?

w Przestrzeni Dynamicznej stale?

Człowiek więc zmierzałby w Przyszłość

dokładnie w punkcie,

gdzie ten wiecznie rozpędzony

Ludzki Trójwymiar

swoim trójściennym grotem

wbija się w Nieznane

Wektorem Trójwymiaru

kąta trójściennego.

Bo ni zwierz, ni skała, wody, ogień czy rośliny

ani Przestrzeni, ani Czasu - nic nie znają?

Rodzą się, gdzie matki je powiły,

i - choć wędrują i migrują -

rodzą się, trwają, zamierają,

w miejscu stojąc.

Tylko Człowiek grotem swojego Trójwymiaru

zmierza Przestrzenią w czasie

- w Czasu przestrzeń.

19.01.2012