Ruda wstążeczka

Na rozległej porębie,

pośród gąszczu

pnia, gałęzi, gałązek

gałązeczek i liści

jedynego dębu,

zwija się, wspina,

opada, znowu wspina,

zwija i rozwija, aliści,

ruda wstążeczka, ulotna,

bystra, szybka

- zwinna wiewióreczka.

Aż kos czarny,

żółtym dziobkiem,

zagwizdał z podziwu

- czy może z zachwytu.

Kto to wie na pewno,

czy go posłyszała.

Bo zanim gwizdu

jego echo miłe, po lesie

przebrzmiało, dawno

już jej nie było...