List do Mamy

Nie ma Cię Mamo,

już tyle lat....

A jakże często Jesteś

w mgnieniach pamięci.

Obrazach, wspomnieniach...

Sama przecież wiesz, jak Żywa.

Razem z Innymi, zwłaszcza Ojcem.

Teraz mniej zapracowana I

zatroskana mniej, niż Wtedy...

Czemuś częściej w uśmiechu. O Mamo,

jak Ci Tam z Wszystkimi, których też

Wspominam. Już ich więcej Tam, aniżeli

tutaj. Ostatnio coraz częściej ćwiczę Alfabet

Samotności. Zwłaszcza nad morzem.Nawet z powodzeniem.

Tu tyle ciekawego wciąż, że Pani Samotności

nawet nie dostrzegam.

Nawet dobrze mi.

Coraz lepiej.

Więcej

czasu

mam

dla

Was.

Dla siebie także.

Więc się nie martw...

Alf