Tyle chciałem wam dać*

Tyle chciałem wam dać  

rzeką słów, co brzegi rwie.

Czasem targał mną gniew,

Do was drogę odnaleźć,

lecz nie ma mnie.

Tyle chciałem wam dać. 

Ubrać niebo wianuszkiem dusz. 

Gdzieś byliście, a ja...  

waszych sumień szukałem i znowu gwóźdź.  

Bo ja bez was nie żyję. 

Bo ja bez was nawet nie umiem śnić. 

Sto lat jeszcze przeminie, 

nim spotkasz mnie znów.

Znoszę któryś koniec już. 

Wiem, że grałem va bank: 

trudna prawda, czasem trick.  

Nie sądziłem jak wy. 

Przecież mogłem udawać, 

a tu znowu krzyż. 

Mogłem zmienić wasz świat. 

Zerwać pęta mdlącego snu. 

Będę kochał was tak, 

jak to było przed dwoma tysiącami lat. 

Bo ja bez was nie żyję. 

Bo ja bez was nawet nie umiem śnić. 

Sto lat być może minie, 

kiedyś spotkasz mnie znów.

Znoszę któryś koniec już. 

Przecież wiesz jak jest. 

Kochałem was ...  

Wierzyłem w to co robiłem, 

chociaż czułem dziwny lęk.  

Przecież wiesz jak jest. 

Żaden głaz nie powstrzyma mnie,

żadna śmierć.

*przeróbka Beaty i Mirka `Tyle chciałem ci dać`.