przetrwać moje wyzwanie

istnieć cel

skurczyć się

niewidzialnym być

ile jeszcze tchnień

ile wytchnień

zagryzanie warg za mało boli

ból przychodzi mimo snu

uszy samotny rytm chroni

pięści zacisnąć

poddać się sieci

poddać się złu

niech mnie wybawi ktoś śmiechem

niech mnie obudzi ze snu

z każdym oddechem

czuję że jesteś

tu niebezpiecznie

tu ból

szept zaklęć mnie otacza

już znika wokół sieć

choć biegniesz pod obstrzałem

przekleństw i łez

wiesz kim jestem

wiesz jak jest

otworzyć oczy to wyzwanie

nie rozczarować się

strachem napełniony

czekam aż dotkniesz

moich dłoni

moich łez

nie wstydzę się gdy tulisz

mnie w ramionach

teraz naprawdę

mnie przekonaj

że żyję

że nie jestem snem