Jego eminencja Mediator

Oczywiście szara eminencja, myszka taka. Jedyny polityk dobrej zmiany, którego nawet odrobinę lubię. Natomiast doceniam go bardzo! Mimo tego, że bez niego nie byłoby zakonu PC, nie byłoby PiS, a Kaczyński byłby wyłącznie śmiesznym karłem. Za wielkością PiS tak naprawdę stoi jeden człowiek. Suweren pewnie nawet o nim nie słyszał, ale wtajemniczeni powiadają: gdzie diabeł nie może, tam poślijcie Mediatora. Wszyscy celebryci z dobrej zmiany są przy nim zwyczajnie żałośni. Tylko on ma wpływy tu i tam. Także w parlamencie europejskim. I właśnie na tych prawdziwych salonach, to zawsze z nim omawiano najważniejsze sprawy. Jest tytanem pracy u podstaw i wyznawcą sytuacyjnego pragmatyzmu. Takie talenty mają tylko consigliere. Suweren mógł go „liznąć” za poprzedniej kadencji patriotów przy okazji tzw. afery Renaty Beger. Symptomatyczne, że jest to właśnie afera Renaty, a nie Mediatora. Otóż Renata nagrała go, kiedy składał jej niemoralne propozycje. Nie seksualne, tylko handlowe, choć ona sama przyznawała, że ma kurwiki w oczach. Wówczas wypłynął na szersze wody. A tak nie lubi kamer, fleszy i tego całego celebrytyzmu! Bardzo cierpiał wtedy. Ten człowiek kocha cień, spotkania w cztery oczy i szybki dil. Zazwyczaj składa propozycje nie do odrzucenia. Jego szczerość jest rozbrajająca i niespotykana, a jednocześnie rozumie, że z tego powodu nie może przemawiać do mas. Kilka dni temu zaczepiony przez dziennikarza pytaniem o przyzwoitość w polityce odpowiedział krótko: „Grubo żeś pan pojechał, z przyzwoitością w polityce”.

Tak jak ogrodnik przesadza sadzonki z jednego gruntu na drugi, tak Mediator przeflancowuje posłanki i posłów z partii do partii. Nie ma rzeczy niemożliwych. Z czarnych, białych zrobi, a może i na odwrót. Jak magik sypie asami z rękawów dla publiki, tak Mediator sypie dilami przy głosowaniach.