Cichy szloch sponiewieranego serca :(

Bardzo serdecznie :)

Tak, jutro też jest dzień i na pewno przyniesie on kolejne emocje.

Dziękuje za komentarz...:)

To i owo z duszy utkane (vide nagłówek zbioru) to wytarty schemat: ona i on, on odszedł, ona czeka, deszcz pada, "liście lecą z drzew, co wyrosły wolne".

Powtarzalność tematyki, użytych form wyrazu, poetyckich motywów, scen i postaci banalizuje każdą lirykę, choćby była kryształowa, brylantowa.

Nie da się eksploatować tego w nieskończoność i wciąż oczekiwać, że będzie to świeże i oryginalne

Skrzętne omijanie wszystkiego, co niesie dzisiejsze z 3. tysiąclecia życie, poetyka zawieszona w czasoprzestrzeni "wszędzie i nigdzie", wałkowanie w nieskończoność tego, co "już było i nie wróci więcej" - to poezja w nowoczesnej XXI-wiecznej narracji skazana na niebyt