Afekt

Twarz słońca śmiech spiekoty na drodze błyszczą cudnie

Wyciskają siódme poty jak ciepły deszcz z chmury

Pragnienie liże blaski nieba w samo południe

Dla mnie w  ciasnych butach zbierając różane laury

Twoja matczyna dłoń miłosierna jest prawdziwa

Pątników na poboczu drogi wita jak gości

Nadto rozdaje napój przydający chłodziwa

Wzbudzona powstaje jedność braterskiej miłości

Panienko, Matko Miłosierna. Znikły szlabany

Rodacy uścisk rąk flaga i w orzeł wtuleni

Czerwonej bramy już znikł cios zadający rany

Ze starych wież dzwonów jesteśmy śpiewem darzeni

Żeby takie obcowanie,  zarazem wspólnota

Pomogła ukochać Ojczyznę - miłości doznać!

Ze mną jest w kształcie ołtarza i w hostii zamknięta

To nic że potem na czole przyszło afekt wyznać