Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2011-10-03 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 2482 |
Papierek na wietrze taki samotny
Zmaga się z przeciwnościami losu
Czekając aż go wiatr uniesie
I Ty możesz być tym papierkiem
Choć jeszcze o tym nie wiesz
Czekając aż ktoś poruszy cię do działania
Jak taki papierek przechodzisz z punktu jednego do drugiego
Popychany przez inne osoby
Sam nie możesz ruszyć w drogę
Jeden wystarczy szmer abyś zmienił drogę
Jedno ciche słówko abyś zmienił zdanie
Jak taki papierek błąkasz się po świecie
On jest unoszony przez wiatr a ty przez innych
Jednak nie różnicie się wcale a wcale
Jesteś jak ten papierek zdany na los innych
Więc coś ci powiem i powiem to szczerze
Zdaj się na los swój własny a nie innych
Miej swoje własne zdanie a nie innych
Nie daj się wykorzystywać i miej własną drogę
Nie pozwól innym zmienić swojej drogi
Bo każdy drogę ma inną i chociaż są podobne
A nie raz się spotkają, każdy ma los swój własny
Swoje własne zdanie, które nie przez wszystkich może być lubiane
Ale każdy niech to uszanuje, chociaż tyle niech zrobi
Zatrzymaj się na chwile i sobie o tym pomyśl
Co ja tu napisałem w myślach sobie schowaj
I nigdy nie zapomnij, że masz swój umysł własny
ratings: good / poor
ratings: perfect / very good
(patrz końcówka wiersza)
Ale własny! -
Powie ci dziecina,
I się tego trzymaj.