Wiersz - pytania. Czar pytań zawsze mnie porywał.
Retorycznych , zwłaszcza. Końcówka intrygująca. Tylko jedno: "co raz", sądzę, że powinno być "coraz", choć może oddzielnie napisany ten wyraz ma w wierszu być "nowatorski". Jestem tu nowa, więc proszę o wybaczenie, jeśli moja opinia nt. wiersza nie jest, że się tak wyrażę "profesjonalna". Pozdrawiam Bajka37.

Coś, czego nie ma,

(patrz pytanie, stanowiące oś konstrukcji tekstu)

np. w buchalterii istnieje jako manko, w matematyce jako wartość ujemna, a w Kosmosie jako ciemna energia i ciemna materia.

W relacjach damsko-męskich

(patrz kolejne strofy)

to, czego pozornie nie ma - czyli tytułowe sekrety i kłamstwa - często staje się źródłem istnych krwawych dramatów i jatek.


To dlatego, jak powiada staropolska mądrość,

"Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal."

Ale jak tworzyć udany związek, codziennie węsząc /jak śpiewała przed wojną Ordonka/ "zdradę i kłamstwo, i grzech"??

U podstaw w s z y s t k i c h ludzkich relacji leży wzajemne zaufanie. Jeżeli tego nie ma, wszelkie więzi ulegają rozpadowi