Ze skrawka pola

Ze skrawka pola namiotowego

Odchodzi ciemność marna

Wyłania się  kształt świata żywego

Pątnicza grupa wierna

Kto pragnie w słońcu zapisać drogę

Niech weźmie przykład z rosy

Bo światło tęczą zdobi jej togę

Rodząc dorodne kłosy

Niech wiarą w Ostrą Bramę się wtuli

I patrzy w oczy Matki

Gdy trud kropli jest bliski koszuli

To tam znajdzie cnót datki