`A Rebeka podniósłszy oczy swoje, ujrzała Izaaka i zsiadła z wielbłąda` Czyli a Rebeki percepcja ujrzała Izaaka, syna Abrahama i zsiadła z wielbłąda, by zapytać sługi Abrahama `I zapytała sługi: Kto to jest ten mąż, który idzie przez pole nam na spotkanie ? I odpowiedział sługa: To jest pan mój` Czyli i odpowiedział Rebece sługa Abrahama mową słów: To jest pan mój, bo sługa Abrahama był też sługą Izaaka, syna Abrahama. A gdy Rebeka usłyszała mowę słów sługi Abrahama. Wtedy wzięła ozdobną szatę i zakryła się przed Izaakiem, który szedł przez pole na ich spotkanie `I opowiedział sługa Izaakowi wszystko, czego dokonał` Czyli i opowiedział sługa Abrahama Izaakowi wszystko, czego dokonał Wszechmogący Bóg wypełniając wolę Abrahama. Prowadząc sługę Abrahama do źródła wody świadomości, przy którym Wszechmogący Bóg przesłał jednakowe słowa do serca sługi Abrahama i Rebeki, dziewczyny z rodu Sema. I napił się sługa Abrahama wody ze źródła świadomości, i był świadomym, że wolę Abrahama wypełnił Wszechmogący Bóg, w Rebece dziewczynie z rodu Sema, Labanie, bracie Rebeki, rodzinie Rebeki i słudze Abrahama. Wtedy padł sługa Abrahama na kolana i oddał dziękczynny pokłon Wszechmogącemu Bogu, i był świadomym, że wolę Abrahama wypełnił Wszechmogący Bóg w słudze Abrahama, którego prowadził drogą właściwą do rodziny Nachora, brata Abrahama, aby wziął Rebekę, dziewczynę z rodu Sema, córkę Betuela, syna Nachora, brata Abrahama, którą Wszechmogący Bóg przeznaczył na żonę dla Izaaka, syna Abrahama (Rdz.24,13-61) `A Izaak wprowadził ją do namiotu Sary, matki swojej` Czyli a Izaak wprowadził Rebekę, dziewczynę z rodu Sema do namiotu Sary, matki swojej, która była z rodu Sema (Rdz.20,2;12) `I pojął Rebekę za żonę i pokochał ją` Czyli i pojął Izaak Rebekę, dziewczynę z rodu Sema, którą Wszechmogący Bóg przeznaczył na żonę dla Izaaka i pokochał Izaak żonę swoją Rebekę, dziewczynę z rodu Sema `Tak pocieszył się Izaak po śmierci matki swojej` Czyli tak pocieszył się Izaak Rebeką, dziewczyną z rodu Sema, którą Wszechmogący Bóg przeznaczył dla Izaaka na żonę po śmierci matki swojej, również z rodu Sema (Rdz.24,64-67)