Moje spontaniczne przemyślenia, po przeczytaniu artykułu

`Cała prawda o gazie łupkowym`

POSPOLITE RUSZENIE

Bądź zdrowa przykrótka kołderko

Żegnajcie przeróbki budżetu

Dobrobyt wziął kurs na stolicę

Marzenia nabrały impetu

Krucjaty czas nadszedł, więc w drogę

Przewodzą nam obce legiony

Rycerstwa i światłych strategów

Do których wzdychają dziś trony

Nadzieja w bilionach sześciennych

Więziona przez skały ilaste

Ma prawo do światła, do słońca

Więc pomóc należy - to jasne

Koncesje na wolność wydano

Pośpiesznie - nie dbając o skutki

Złe słowo `fracking` przeraża

Nie tylko GAZOWE ŁUPKI

W Lubelskim huczą wiertnice

Schlumberger płuczkę w głąb tłoczy

Pękają bezbronne szczeliny

I warstwę po warstwie już toczy

Kwas borny, toluen i ksylen

Paskudztwa i ciężkie oleje

Tysiące ton wody skażonej

I tylko NATURA boleje

Mamona oślepia pazerne

Narody i świat polityków

Czasami bogactwo się kończy

Grzebaniem w zasra...m NOCNIKU!

Kompletny tekst pod adresem: http://biznes.onet.pl/,0,4819154,drukuj

` Cała prawda o gazie łupkowym

Z wyliczeń analityków wynika jedno - rynek jest ogromny i zasoby bardzo duże. Spowodowało to, iż do Polski ściągnęła czołówka niemal wszystkich koncernów działających na rynku wydobycia paliw i gazu. Z amerykańskim Chevronem współpracuje Hallibutron. Francuski Total w Polsce zamierza „rozwijać nowe techniki wydobycia gazu”. W Polsce obecne są takie brytyjskie firmy jak Cuadrilla Resources, 3 Legs i San Leon Energy oraz amerykańskie Exxon Mobil i Marathon. W Naszym kraju zamierza tez poszukiwać i wydobywać łupki kanadyjski Talisman. Inne firmy to włoski koncern Eni i ConocoPhilips oraz lider na rynku wierceń – firma Schlumberger.

W efekcie dużego zainteresowania, w Polsce udzielono już 84 koncesji na poszukiwanie i wydobycie gazu łupkowego w rejonie Lubelszczyzny, Mazowsza, Pomorza i Monokliny Przedsudeckiej. Obecnie ocenia się, że w Polsce gaz łupkowy może znajdować się na obszarze obejmującym ponad 35 proc. powierzchni kraju!

Jednak takie „pospolite ruszenie” na polski gaz łupkowy może przynieść nie tylko pożytki ale i potężne kłopoty.

Złe słowo „fracking”

Pietą achillesową w procesie wydobycia gazu łupkowego jest używana technologia hydroszczelinowania, znana pod angielską nazwą fracking. Chodzi w niej o stworzenie systemu otworów poziomych lub falistych dążących wraz ze złożem. W tym celu wierci się system otworów tzw. studni wiodących do poziomu złoża. W Polsce będzie to od 2800 do 4000 metrów. W momencie osiągnięcia poziomu złoża, zaczyna się odwiert poziomy, o mniejszej średnicy. W odwiert ten wtłaczana jest tzw. płuczka, która ma za zadanie wytworzyć system gęstych, pionowych szczelin i stref skruszenia warstwy. Im większe strefy skruszenia i szczeliny, tym lepiej, bo więcej gazu uwalnia się ze złoża.

W płuczce 99-99,5 proc. stanowią woda i piasek o rozmaitym ziarninowaniu. Reszta to mieszanina różnych związków chemicznych. Zwykle w początkowych stadiach eksploatacji większość dodatków stanowi kwas (zwykle kwas borny), który ma spowodować rozluźnienie środowiska złożowego i rozpuszczenie największych złogów. Później dodawane są też inne substancje – rozpuszczalniki jak benzen, toluen, ksylen oraz substancje wiążące m.in. ciężki olej. Płuczki zużywa się bardzo dużo - w warunkach polskich samo wykonane otworu wiertniczego do frackingu może zabrać 10 tys. ton wody, a eksploatacja pochłonie kilkukrotnie więcej.`