jestem inna

trochę dzika  niepokorna

chodzę własnymi ścieżkami

jak kot

stronię od obłudy zbędnych słów

obawiam się

złych spojrzeń

poniżenia  bylejakości

i drwin rzuconych prosto w twarz

wczoraj

odwracałam się plecami do gwaru

na złość odpowiadałam złością

lub milczałam gdy nie warto

dziś

samotność maluje moje dni

obojętność kąsa znienacka

cisza tarmosi umysł

czasem myśl wzlatuje wierszem

czasem składa się w opowieść

powiedz czy

żałować będę

piękna współistnienia miłości

i ciepłych kojących słów