Ludzie, gubią się w mroku...

Są światła, które kiedy gasną uświadamiają innym, że niczym się ich zastąpić nie da.
Przemijanie, to okrutna cena za tą jedyną chwilę, w której pozwolono nam żyć.

Tu dobra jest puenta.
Interesująco i przewrotnie współgra z poprzednim wersem.
Na tej podstawie można by napisać rzeczywiście fajny wiersz.

Kiedy zagasną kolejne światła, w mroku długo jeszcze będą pełgać nasze nieśmiertelne wspomnienia

jollu, wiersz pełen emocji, prośba. J.

bardzo Wszystkim dziękuję za ciekawe komentarze i dziękuję za odwiedziny:-)