Jest tak wcześnie, piąta trzydzieści,

woń lekkiej kawy podnosi ciężkie powieki,

za oknem dziesiątki miłosnych uniesień,

kwileń.

Telewizor, mniej więcej co trzeci kanał

pobudza soki żołądkowe,

serce jeszcze leniwe i krew jak lawa,

mózg jednak  pragnie już konsumować,

zjadać, konsumować, zjadać , konsumować,

zjadać.