Idę z grupą złotą

Pielgrzymować z grupą złotą

W symbolu wieczności chwały i  bogactwa

To nie byle gratka

Przyszedłem do niej jako nędzarz

Nie sposób wyliczyć powody moich pragnień

Czy mam nie dziękować? Kiedy się dowiaduje

Że złoto to także symbol nieba i  słońca

Na wyższy poziom podnosi w dary ducha

Pamiętam powiedzenie, bogaty Midasie

Śmierci nie przekupi się posiadaną monetą

Także nie jest to bogactwo odpowiednie

Aby do nieba przemycić

Jednak jest miłość piękna

Dar cenniejszy od złota

Tak mi śpiewa zielony las

Przydrożne kwiaty. Trawy na łące

Ptaki w locie. Ludzie - samarytanie

I znak nad grupą jak flaga zwycięstwa

Nad polem ukrywającym cenną perłę

Idę - bo TEN co stworzył tak wspaniałe dary

Ma jeszcze większe skarby

Których oko nie widziało

Ani ucho nie słyszało

A ja pragnę je posiąść!