O ile jest prościej

O ile  dosadniej gdy zło ucieleśnimy

Nadamy mu postać stosowną do lęków

Teraz widzimy potwora

Jak się  zbliża  i próbuje nas porywać

W otchłań  ciemną

Niewątpliwie jest sprawnym kłamcą

Doskonale zachęca korzystając

Z naszych słabości

Zawsze daje niewiele

Zazwyczaj złudne chwilowe szczęście

By odebrać po stokroć więcej

Odbiera zdrowie dzieli  rodziny

Karmi wódką i seksem

Robi doskonałe filmy

Diabeł wydaje się być niezwykle skromny

Nie lubi gdy głośno

O nim mówi

Gdy ktoś wspomina- diabeł

Drwi z niego i szydzi

Zabiera powagę szacunek

Wielu już porwał znam kilku

Najpierw odebrał im rozum

By nie mieli rodziny

Dał jak to on - niewiele –

Marny substytut

Psa zamiast dziecka

Kulturę zamiast rozumu

Wolność zamiast poświęcenia

Równość zamiast wartości

Doskonale im podpowiada

Z lewej strony ucha

Rozbiegną się z krzykiem gdy im to przeczytam