Drodzy czytelnicy,

podchwyciłem pomysł anniewilkes z satyry pt. `Prośba Adasia M`

i rozwinąłem (moje) rozważania na temat (ogólnie) krytyki i krytyków.

Skojarzenia co do SZCZEREGO są bezprzedmiotowe.  Posłużył

jako przypadkowy przechodzień.

Lubię konstruktywną (nie mylić ze złośliwą) szczerość. Od nadmiaru

kadzidła można dostać organicznie nieprzyjemnych odruchów ( nie mylić z zawrotami

głowy).

KOSMATA RADA

W Krakowie będąc - pamiętam

Pokłonić się wawelskiej jamie

Wysłuchać koncertu na Rynku

Pomilczeć przy wieszczu Adamie

Aż nagle ostatniej soboty

Ot tak, on się grzecznie przedstawia

Łagodnie pytając, gdy mięknę

Czy SZCZERY to ten, co Wrocławia

Uliczki zna jak swoją kieszeń

Z elitą poetów się brata

Mam słówko do niego i innych

Serdeczną ci, rada kosmata

Czasem lepiej udeżyć piano

Bo krytyka (forte) jak zboże

Szybko zdolne zmienić się w siano

Paskudne, gdy plucha na dworze

Trawione kolejną ulewą

Butwieje i zbija się w masę

Materii zapachów nikczemnych

Więc trafia na kompost pod lasem

WYTRAWNY KRYTYK

Wytrawny krytyk, krytyk się nie lęka

Ma twardy zadek, mocne elementy

Od nagłych wstrząsów i tąpnięć - nie pęka

Bowiem stabilne wszystkie fundamenty