ostatnio zbieram grzyby w lesie. ładne tu są do okola lasy, dużo mchu, dużo drzew wysokich, iglastych, dużo grzybów, stosunkowo mało ludzi. zbieram do małego i optymistycznego wiaderka. jest takie zwężane ku dołowi, więc tylko trochę wystarczy nazbierać a już się wydaje, że jest pól. bo i jest małe.

dzisiaj gra liverpool. na żywo nie obejrzę i przez to jestem trochę rozedrgany. no chyba, że jakimś cudem obejrzę. nie ma jednak gwarancji, że to by mnie mogło uspokoić. wynik do przodu mógłby, ale czuje tak jakoś, że nie wygramy. najlepiej by było żeby carrol w końcu  strzelił. ale z drugiej strony, wielu by wolało, żeby nie zagrał w ogóle i ja ich rozumiem. dlaczego piłka nożna jest taka skomplikowana?! bardziej niż wszystkie inne nauki świata. bardziej skomplikowana  niż te wszystkie DNA i mózg ludzki. bardziej niż zawile utwory jakiegoś tam bethovena i straussa. dla mnie piłka  nożna jest najtrudniejsza do rzetelnego pojęcia. powtarzam - rzetelnego i pełnego pojęcia. bo zrozumieć zasady - owszem, można. choć nie do końca. poczuć empatycznie euforie zwycięscy - można, choć też nie do końca.  znaleźć oczywiste odniesienie - do wojny, i mniej oczywiste, do miłości i namiętności. to też oczywiście się prawie może udać.  i społeczny fenomen, socjologiczny wariat jakim jest piłka, też. ciężko to ogarnąć, ale jednak można. choć nie tak do końca oczywiście. i można zadawać wiele pytań co do metafizycznych  zagadnień związanych z kopaniem... ale spróbuj to ktoś wszystko pojąć na raz!!! toż to się nie da. spróbuj to naraz wszystko zrozumieć i jeszcze na wierzchu tego wszystkiego być prawdziwie dobrym piłkarzem... co by mieć wiedzę nie tylko jak to mówili na filozofii a priori ale tez a posteriori i najlepiej jeszcze liverpoolopriori.

co się zaś tyczy grzybów to jest ich całkiem sporo. w większości podgrzybki, malutkie, świeże, nie robaczywe i twarde. z ciemnymi łebkami i długimi łodyżkami.