Data zapomnienia (patrz tytuł) - to każdego roku celebrowana w Polsce data 1. września (patrz data pod tekstem) 1939.

Dlaczego to data zapomnienia?

Bo celebracja to nie to samo, co pamięć??

Umysł zaszyty w nowy worek
ma nikłe szanse znalezienia miejsca
gdzie los naprawdę się zaczął

ten nieosiągalny

(vide stosowne wersy)

Kto u nas słyszał o podgrudziądzkich Kisach i o zamordowanych ugrobionych tam 12 tysiącach Polaków??

Errata dla niepiśmiennych

(vide nagłówek poetyckiego zbioru)

skierowana jest do tego /polskiego/ czytelnika, który czyta średnio góra 1 - słownie j e d n ą - książkę rocznie. To aż 42% Polaków. Rzesza ludzi!

Co tu się więc dziwić, że daty zapomnienia w naszych głowach to permanentny stan nieważ/n/kości.

Mniej dętej pompy i flaszek z okazji celebrowanych rocznic - i od razu wychodzimy na prostą!

Historii Matki Ojczyzny uczymy przez codzienny kontakt, a nie drętwe pitolenie na mównicy, sztandarologię - i domniemanologię