NABZDYCZONA FRUSTRACJA

Wzorem tego psa, co nie na paździerzu, ale próbuje obszczekiwać właściciela żałosnym ciaf.. ciaf.

Ludzie tak bardzo zapiekli, że każdą porażkę  traktują jak morderstwo, dodatkowo pomawiając o współudział  osoby trzecie.

Z uporem maniaka wchodzą w cudze życie i choćby czołgając się, ale koniecznie na nieswojej drodze, zdzierają  ostatnie strzępy własnej godności.

Okłamują się zaklinając rzeczywistość.

To nie oni, to świat jest parszywy.

Działają w stadach, szybko znajdują podobnych do siebie i wspólnie uprawiają exhibicjonizm niezaspokojonych potrzeb w paranoi indukowanej. Cnoty z przymusu.

Ignoruję, czekam cierpliwie na najmniejszy gest opamiętania, ale do czasu.

Niezwykle  rzadko i niestety dla mnie, bo muszę się zniżyć do ich poziomu,

odpalić wprost, ich językiem:

- Won! Jazda,  leczyć swoje frustracje pod właściwym adresem, a nie moim.

Wypieprzać do swojego, zachwaszczonego ogródka.

Amen.