Introdukcja

„Drohobycz i Drohobycz -

co ty w ogóle widzisz w tych Żydkach?”

mamrze z Zaświatów Mama -

skromna kopistka metryk

ze Zgrupowania Żegota

Sekwencje

Zapach driady, czyli powietrza

jest wonią babiego lata,

albo przekwitłych lip...

Która to już będzie jesień

w Pana Schulzowym Drohobyczu?

*

Cynamonowe sklepy próchnem się

świecą, a wtedy wielkogłowi

przechodnie na ulicach

z połamanych ekierek zerkają

pod suknię antylopy z pejczem

*

Przypomni sobie młodzieńczy

listopad swój żar o zmierzchu

podchmielonym, gdy słońce niby

pomarańczówka rozświetli,

naświetli Koheletowe winnice

*

Pana B. Schulza Miasto Za-

czarowane ma głodomora szare

policzki i jak Irenka - polska

dziewczynka oczy wydłubane

przez nieznanych złoczyńców

*

Mała ojczyzna Pana Brunona S.

na tyle duża, że serce zmieści

w karpackiej nostalgii spoza

złotozielonego widnokręgu

powietrza przesyconego naftą

*

Skrzenie się słońca w liści

odcieniach podobnym lusterkom

z wypolerowanych metali

Nostalgią tęskni Drohobycz

odwiecznego Żyda Tułacza

*

Ta ciepła drohobycka noc:

sucha, trzeszcząca pasi-

konikiem w podcieniach ulic

„Krokodylopodobnych”

i ciemnogranatowych smugach

*

W Drohobyczu jesień psycho-

deliczna: bez-państwowo

polska a staro-zakonnie

rusińska z nalotem pleśni

i pentagramem robactwa

*

Kirkut betonem zalany,

pod nim szczątki, nie

wszystkie męczeńskie. Wielu

pomarło w pokoju Bożym

Mesjasza nie doczekawszy