Leniwa Kicia

Leży Kicia na kanapie,

Ziewa i w ucho się drapie.

Chciałaby się w coś pobawić,

Lecz obiadek musi trawić.

Leży Kicia na kanapie

I cichutko sobie chrapie…

Gdy z trawieniem już gotowa,

Bawić jej się zachciało od nowa.

— Tak, zabawić się już pora! —

Lecz z kanapy wstać nieskora.

— No bo Jasiu jest zajęty,

Krysia swoje ma wykręty.

— Z kim się bawić? — Kto mi powie?

Nikt?... To poleżę jeszcze sobie.

Nie ma zabawy, mówi się trudno…

O rety!... Ależ mi nudno!

— Wstać z kanapy chyba muszę…

Jeszcze chwila i już się ruszę.

Zabawię Jasia i Krysię…

To jest pomysł! Podoba mi się. (?)

Och, ty Kiciu bałamutna,

Toż to brednia jest wierutna.

Sama nie wiesz czego chcesz.

A że nudno to — to wiesz!

* Rysunek 7-mio latki.