Text 16 of 23 from volume: Poezja
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2018-12-20 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1193 |
Nie mogę. Naprawdę nie mogę,
Przeżuć współczesnej poezji,
Twarde to, lepkie,
paraliżuje żuchwę po kilku
Kęsach.
Poeci, sumienie narodu,
Brudne dusze.
Wyemancypowane istoty,
Niekomunikatywne, obrażone
Na świat o który walczą.
Olimpijczycy słowa gaszący wargami
Knoty.
Czytam ich encyklopedią,
ewentualnie tłumaczy Google.
ratings: perfect / excellent
Język literatury wszędzie od zawsze na zawsze jest rodzajem lustra, a ono odbija w sobie świat jemu współczesny takim, jakim go "widzi". Podział na okresy literackie i literaturę dawną oraz awangardę powstał na potrzeby akademickie, bo dla piszących ich rzeczywistość MUSI BYĆ z definicji tylko i wyłącznie współczesna.
A zatem de facto wszystko, co kiedykolwiek gdziekolwiek ktoś napisał czy zaśpiewał (w czasach niepiśmiennych) było mu WSPÓŁCZESNE.
My tutaj na Publixo mamy identycznie.
W warstwie "między wierszami" Poeta ukrywa dużo szerszy uniwersalny podtekst. A ten mówi o tym, że NIE JESTEŚMY W STANIE SIEBIE WZAJEM ZROZUMIEĆ nawet przy pomocy Google
NIE WIEM, CO DO MNIE BEŁKOCESZ!
ratings: very good / very good
No i oczywiście należy wstawić przecinek przed: o który.
ratings: perfect / excellent
Piszesz poezje współczesną.
Sądzisz, że piszesz niezrozumiale?
Czy dobrze Cię zrozumiałem?