Enamorada płonie! A ten drań zamieszkał w dwóch sercach.
Nie przypomina banana, ani niestartego chrzanu. Brzydki, jak imbir w bio wydaniu, ale cholernie skuteczny.
Obiera go z JEJ skóry, a mimo to apetyczny, jak turecka chałwa z PiStacjami.
Nie może się na nim skupić, chociaż smakuje go językiem, jak mrówkojad termitierę i ciągle patrzy na klamkę, czy ONA nie nadchodzi.
Jak w takich okolicznościach chodzić po tęczy... spełnienia.
Nienawidzi klamek, drzwi i cichego pukania.
Otuliła go sobą, jak kokon królewskiego pazia motyla.
Kiedyś znowu wyfrunie. Z jej zapachem i śladami po szmince i będzie czekać, aż ONA puści go znowu w lęgowe tereny... motylandii.

Wiersz o miłosnym trójkącie, w którym liryczna "ja" jak modliszka zawłaszcza wszystko - i wszystkich - i biedni ci, co trafili jej w pazurki

Mój język /i drapieżne ząbki/ pragną cię degustować

Wieloznaczne tytułowe zamknę tylko drzwi za sobą w tej poezji (patrz tytuły wiersza i zbioru) może po tej ostrej degustacji oznaczać zamykanie w ogóle wszystkiego