Go to commentsNarośl
Text 125 of 170 from volume: wiersze okolicznościowe
Author
Genrehumor / grotesque
Formepigram / limerick
Date added2019-01-26
Linguistic correctness
Text quality
Views1402

Narośl


Ach, ta starość!

To bardzo przykra narośl...

Człowieka kłuje i kłuje,

Coraz dotkliwiej.

Niczym nie zoperujesz,

Wreszcie cię zdułuje,

Na wieki...



  Contents of volume
Comments (6)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Starość to największe niedociągnięcie Matki Natury. Tak to określę, bo nie chcę pokazywać palcem na głównego winowajcę. ;)
Myślę, że "zdołuje" miałeś na myśli?
avatar
Dzięki Michalszko za ciepły komentarz. Tak, ma być zdołuje, przepraszam za literówkę.
avatar
" Starość posiada te same apetyty, co młodość, tylko nie te same zęby."- Magdalena Samozwaniec
Pozdrawiam z podobaniem :)
avatar
Nic po mądrości, kiedy do starości!
avatar
Gdzieś, między zmarszczkami, chowają się wspomnienia, alibi na szczęście...
avatar
Dzięki serdeczne także Wam, atram, optymisto i mikeszu, za wierne towarzystwo we wspólnej radości, w, i pomimo, starości.
© 2010-2016 by Creative Media