Jasnozielona aura,

energia pomarańczowa.

Cytrynowe słońce,

promyki jak te słomki;

oddali czerwonawa linia

*

Tralkami skaczą akordy; okna

roześmiane na niebiesko. Prócz

wierszy jeszcze srebrna Pilawa

Potockich. W donicach pachną

zioła, D. Scarlatti śpiewa

*

Za deszczowym ażurem -

architektoniczny bibelot.

Wiele doń tożsamych palazzi

żyje z duszą na murach

przetworzonej liryki

*

Różowe tulipany, żonkile

słoneczne, bazie w koszach pań

krakowsko-kwietnych. Nad

Rynkiem woń hiacyntów ulotna,

tak goni halny smrody kebabowe

*

W starej cukierni

wciąż lustrzane ściany

pokazują widma

gdy goście samych siebie

mijają ekspresowo