Wstać skoro świt

Kiedy o świcie otwieram oczy,

to zawsze myślę, czym mnie zaskoczy

kolejny ranek. Będzie uroczy?

Ale, niestety, każdy to zoczy,

że nieustannie wciąż za mną kroczy

jakieś dziwadło, ktorego oczy

czas cały płoną piekielnym ogniem,

a jego słowa zazwyczaj podłe

są powtórzeniem fraz już pisanych,

ale przez niego wciąż zawłaszczanych.

Na szczęście ostry, poranny chłodek

zdmuchnie ciągnący się za mną smrodek.