Między ułańską fantazją a głupotą

Jest taki jeden naród na świecie,

Co z ułańskiej fantazji słynie.

Nietrudno chyba odgadnąć jaki,

To my, w kraju, gdzie Wisła płynie.

Polaka w ułańskiej fantazji

Nikt na całym świecie nie przebije.

No może tylko sąsiad Rosjanin,

Gdy самогонa много wypije.

Ale że Rosja to jednak nie kraj,

A tylko — jak mówią — `stan umysłu`,

Polacy już zawsze wieść będą prym

I słynąć wszędzie z fantazji zmysłu.

Ułańska fantazja — to dobra rzecz,

Jeśli nie krzywdzi, a zabawna jest.

Ale że Polak często po wódzie,

Dobrze aż tak z nią nigdy nie jest.

`Głupich nie sieją, sami się rodzą`,

Tak mówi polskie stare przysłowie,

A gdy się taki wódy nachleje,

Lepiej uciekać, zanim coś powie.

Tak już jest z pijacką fantazją,

Głupota głupotę pogania...

A taki jeden głupek z drugim,

Ułańską fantazją się zasłania.

* Zdjęcie z Internetu (polska_c_4)