Z kim się przystaje

Często się zdarza, że mleko miesza się z wodą. Powstaje mieszanina: wszystko, co było mlekiem i wszystko, co było wodą wymieszało się i powstała nowa substancja. Rodzice mówią: Taki z niego był dobry dzieciak, a teraz całkiem nie do poznania. Co z nim się stało? W kogo on się wdał? A on spotyka innych. Grupy rówieśnicze: w szkole, na podwórku, na boisku.... Człowiek dobry pragnie kroczyć naprzód w jasność, zaś zły w ciemności czuje się swobodniej, gdyż nikt nie dostrzega jego niecnych czynów. Człowiek dobry pragnie, by światło dotarło do ciemnych zakamarków człowieka swawolnego, które oświeci drogę. Inaczej jest z człowiekiem złym, swawolnikiem, czy bezbożnym, który pragnie ze swej beczki przelewać ciemność do innych dusz. W kontaktach z takim człowiekiem dobry człowiek może tracić wszelkie światło swej duszy. Pojawia się mgła, zakłócenia, już nie potrafi dokonać właściwych wyborów.

To, co przedtem uważał za złe, teraz spostrzega jako dobre. Zaczyna naśladować swoich rówieśników. Jednakże nie zawsze tak bywa, gdyż niekiedy słyszy się inne stwierdzenie: Dobrze, że mój syn spotyka się z chłopakiem z sąsiedztwa, gdyż pod jego wpływem zmienił się na lepsze. W jednym i drugim przypadku otwiera się nowa rzeczywistość, toteż mądrość ludowa wypływa z wiekowego doświadczenia:, „ Kto, z kim przestaje, takim się staje”.

Motto!

Człowiek bez światła z nieba, często bierze to co dają ziemskie stworzenia.