Wróbelek ten z Elemelków

na gałązce kwitnącej jabłoni

stąpa ostrożnie

po czym ciałko wprawia w ruch

obracając się w kółko.

Tworzy obraz

ruchem materii i wspomnień.

Obraz w kadrze

ma płynne ramy czasu

i  ręce duszy

w  kwiatach jabłoni

subtelnie utkanych z nitek piękna.

Przenosi obraz do wnętrza

czerpie życiodajne siły

z dobra natury.

Nigdy bez piękna.

Jest w nim w tej bliskości

która zbliża do celu drogi

tanecznym krokiem zaślubin.

Natura

jakże pojemne słowo

doprasza się o właściwe sobie miejsce

w ciele i sercu czasu

z którego pochodzi nadzieja

zrodzona z wiary

w sens istnienia

z wrażliwością w liczbie pojedynczej.

Obraz ma błekit przyszłego życia.

Na wąskiej drodze przejścia

skrzydła ptaka

są skrzydłami anioła

i gałązką kwitnącej jabłoni we wszystkich latach

zmazujące stare winy.